tenk u again!

nakakatuwa naman tingnan! ahehehe marami naman ako nauto! asust! kahit medyo busy mode at pagod ok lang lalo na pag ganito ang nakikita ko! ahehehehe.

muli salamas! pakiss nga! tae!

wala lan.

today is my first day sa work, kaya medyo busy mode muna ako pero il will try to update everyday my bloggy! tae!

anu kaya mangyayari? kinakabahan ako…. asust

aral nina inay at itay.

1. Si Inay, tinuruan niya ako HOW TO APPRECIATE A JOB
WELL DONE.
“Kung kayong dalawa ay magpapatayan, doon kayo sa
labas! Mga leche kayo, kalilinis ko lang ng bahay.”

2. Natuto ako ng RELIGION kay Itay.
“Kapag yang mantsa di natanggal sa carpet, magdasal ka
na!”

3.Kay Inay ako natuto ng LOGIC.
“Kaya ganyan, dahil sinabi ko.”

4. At kay Inay pa rin ako natuto ng MORE LOGIC.
“Kapag ikaw ay nalaglag diyan sa bubong, ako lang
magisa ang manonood ng sine.”

5. Si Inay din ang nagturo sa akin kung ano ang ibig
sahibin ng IRONY.
“Sige ngumalngal ka pa at bibigyan talaga kita ng
iiyakan mo!”

6. Si Inay ang nagpaliwanag sa akin kung ano ang
CONTORTIONISM.
“Tingnan mo nga yang dumi sa likod ng leeg mo, tingnan
mo!!!”

7. Si Itay ang nagpaliwanag sa akin kung anong ibig
sabihin ng STAMINA.
“Wag kang tatayo diyan hangga’t di mo natatapos
yang lahat ng pagkain mo!”

8. At si Inay ang nagturo sa amin kung ano ang
WEATHER.
“Lintek talaga kayo, ano ba itong kuwarto nyong
magkapatid, parang dinaanan ng bagyo!”

9. Ganito ang paliwanag sa akin ni Inay tungkol sa
CIRCLE OF LIFE:
“SALBAHE kang bata ka, iniluwal kita sa mundong ito,
maari rin kitang alisin sa mundong ito.”

10. Kay Itay ako natuto kung ano ang BEHAVIOR
MODIFICATION.
“Tumigil ka nga diyan! Huwag kang mag-inarte na parang
Nanay mo!”

11. Si Inay naman ang nagturo kung anong ibig sabihin
ng GENETICS.
“Nagmana ka ngang talaga sa ama mong walanghiya!”

12. Si Inay naman ang nagpaliwanag sa amin kung anong
ibig sabihin ng ENVY.
“Maraming mga batang ulila sa magulang, di ba kayo
nagpapasalamat at mayroon kayong magulang na tulad
namin?”

13. Si Itay naman ang nagturo sa akin ng ANTICIPATION.
“Sige kang bata ka, hintayin mong makarating tayo sa
bahay!”

14. At si Itay pa rin ang nagturo kay Kuya kung anong
ibig sabihin ng RECEIVING.
“Uupakan kita pagdating natin sa bahay!”

15. Si Inay naman ang nagturo sa akin kung ano ang
HUMOR.
“Kapag naputol yang mga paa mo ng pinaglalaruan mong
lawnmower, wag na wag kang tatakbo sa akin at
lulumpuhin kita!”

16. At ang pinakamahalaga sa lahat, natutunan ko kina
Inay at Itay kung ano ang JUSTICE.
“Isang araw magkakaroon ka rin ng anak, tiyak maging
katulad mo at magiging pasakit din sa ulo!”

anu tama ba?? tae!

today is my lucky day, pt.1

this is my lucky day! cguro nga dahil nawala na ang sumpa. dahil ngayon araw na ito ay nakamit ko na ang minimithi kong maging pakipakinabang na isang mamamayan, isang anak, isang kaibigan. tae! ewan ko ndi ko alam papaano explain pero sa ngayon eh isa lang ang alam ko “MAY TRABAHO na AKO!!!”

narinig ko na rin sa wakas ang isang matilanghagang pangungusap na dati ko pa inaasam, lalim bwakanang!

“Mr. Banks, Your hired!”

nung una kong marinig akala ko eh joke lang, pero hindi pala may katotohanan pala, malinaw na malinaw. at hindi lang natapos ung bwenas kong iyon, tinext ko agad ang aking fudrakz para ipaalam sa kanya ang magandang balita, at bigla nyan’ nasabi “OK Nak, tuloy na ang Mobile mo!” sabi ko ung Iphone ko? sabay banggit nya “Ou!” wow naalala ko ang aming deal. bwahahahaha, tsk.tsk.tsk.. kulang nalang eh magtatatalon ako nung mga oras na iyon!! promise, iba ang feeling ko. ang saya saya!

Promise may part 2 itong entry kong ito, medyo wala ako sa misyo dahil sa sabrang pagod ko at saya eh medyo hagard na ako at antok na antok na ako, maya ulit, kwento ko ang buong pangyayari.

wait mo… tae!

you must read this or else…

Eight Lies of a Mother.

This story begins when I was a child: I was born poor. Often we hadn’t enough to eat. Whenever we had some food, Mother often gave me her portion of rice. While she was transferring her rice into my bowl, she would say “Eat this rice, son! I’m not hungry.”
This was Mother’s First Lie.
As I grew, Mother gave up her spare time to fish in a river near our house; she hoped that from the fish she caught, she could give me a little bit more nutritious food for my growth. Once she had caught just two fish, she would make fish soup. While I was eating the soup, mother would sit beside me and eat the what was still left on the bone of the fish I had eaten, My heart was touched when I saw it. Once I gave the other fish to her on my chopstick but she immediately refused it and said, “Eat this fish, son!
I don’t really like fish.”
This was Mother’s Second Lie.
Then, in order to fund my education, Mother went to a Match Factory to bring home some used matchboxes which she filled with fresh matchsticks.
This helped her get some money to cover our needs. One wintry night I awoke to find Mother filling the matchboxes by candlelight. So I said, “Mother, go to sleep; it’s late: you can continue working tomorrow morning.”
Mother smiled and said “Go to sleep, son! I’m not tired.”
This was Mother’s Third Lie
When I had to sit my Final Examination, Mother accompanied me. After dawn, Mother waited for me for hours in the heat of the sun. When the bell rang, I ran to meet her.. Mother embraced me and poured me a glass of tea that she had prepared in a thermos. The tea was not as strong as my Mother’s love, Seeing Mother covered with perspiration, I at once gave her my glass and asked her to drink too. Mother said “Drink, son!
I’m not thirsty!”.
This was Mother’s Fourth Lie.
After Father’s death, Mother had to play the role of a single parent.
She held on to her former job; she had to fund our needs alone. Our family’s life was more complicated. We suffered from starvation. Seeing our family’s condition worsening, my kind Uncle who lived near my house came to help us solve our problems big and small.
Our other neighbors saw that we were poverty stricken so they often advised my mother to marry again. But Mother refused to remarry saying “I don’t need love.”
This was Mother’s Fifth Lie.
After I had finished my studies and gotten a job, it was time for my old Mother to retire but she carried on going to the market every morning just to sell a few vegetables. I kept sending her money but she was steadfast and even sent the money back to me. She said, “I have enough money.”
That was Mother’s Sixth Lie.
I continued my part-time studies for my Master’s Degree.. Funded by the American Corporation for which I worked, I succeeded in my studies. With a big jump in my salary, I decided to bring Mother to enjoy life in America but Mother didn’t want to bother her son; she said to me “I’m not used to to high living.”
That was Mother’s Seventh Lie
In her dotage, Mother was attacked by cancer and had to be hospitalized.
Now living far across the ocean, I went home to visit Mother who was bedridden after an operation. Mother tried to smile but I was heartbroken because she was so thin and feeble but Mother said, “Don’t cry, son!
I’m not in pain.”
That was Mother’s Eighth Lie.
Telling me this, her eighth lie, she died.
YES, MOTHER WAS AN ANGEL!

M – O – T – H – E – R

“M” is for the Million things she gave me, “O” means Only that she’s growing old, “T” is for the Tears she shed to save me, “H” is for her Heart of gold, “E” is for her Eyes with love-light shining in them, “R”
means Right, and right she’ll always be, Put them all together, they spell “MOTHER” a word that means the world to me.
For those of you who are lucky to be still blessed with your Mom’s presence on Earth, this story is beautiful. For those who aren’t so blessed, this is even more beautiful.
——-
ahuhuhu 😦 muntik na ako mahulog sa inuupuan ko dahil sobrang natouch ako dito…… asust!

ahehehe.

Just a  Friendly Advice:

KUNG SAWA KNA SA BUHAY…TRY MO SA KABILANG BUHAY!!!——- (may ganun!):) kaw kaya try mo! 🙂

natawa talaga ako dito, napulot ko lang naman ito sa bulletin board ko sa friendster. ahehehe mula kay banjoe akala ko naman ksi kung anung seryosong advice letche katarantaduhan naman pala! toink**.

un lang! 🙂 tae!

tito jack.

Goodbyes are not forever.
Goodbyes are not the end.
They simply mean I’ll miss you
Until we meet again!

ang araw na ito ay isa sa mga importante petsa sa aking buhay dahil ngayon araw na ito ay ang berday ng isang kong pinakababoritong tito sa balat ng lupa. si tito jack! kaya nga lang eh sa mga oras na ito eh hindi ko na sya mababati ng personal at maasar man lang dahil wala na siya, nasa kabilang mundo na sya. hay nakakamiss ka tito jack! wala na akong titong magkukunsente sa akin, sa pagsusugal? ahehehe. naaala ko pa nung mg

a time na wala akong puhunan para sa tong its eh ikaw pa ang nagbibigay? wala na tuloy magbibigay sa akin? 🙂 cguro nga totoo ung kasabihan na mahirap maging mabait ng husto kasi un ang mga kinukuha ni God! ahehehe kaya ako ayoko munang magpakabait ng husto mahirap na. joke! ewan ko ba kung maaalala ko ulet eh may promise pa sya sa akin eh, kaya nga ako umuwe dito sa pinas dahil sa kanya dahil isasakay nya raw ako sa barko? naka nang tito wer na u? d2 na me? joke ulet baka sumagot pa sya eh takot ako sa multo. hehe 🙂

pero tito sa totoo lang nakakamiss ka na, wala na ung tito kong pagnalalashing eh nangungulet at tipong atapang atao kahit sino inaaway? wala na ung maingay? hmp…..

kaya ngayong araw na ito ay inaalay ko sa iyo bilang alaala ng nakalipas. (naks!) sana kung nasan ka man ngayon (eh dyan ka nalang!) joke ulet! wag kana magparamdam kasi takot ako eh! kidding aside alam mo naman mahal na mahal ka namin dahil sa mga kabaitan mo at sa mga pangangaral mo sa amin simula noong mga bata pa kame sabay bigay mo sa amin ng pera! hehehe nakakamiss dahil wala na rin ung papasok sa bahay at maglilipat ng channel sa karera ng kabayo. we will miss you tito.

Happy Birthday Tito Jack!!

at sa mga oras na ito eh kasama mo na rin ngayon si lola Manay na iniwan na rin kami dito sa mundo ng mga mortal. hmp, hay naku ah nauuso naman ito ah! (Joke!!!) ndi kidding aside ulet, alam naman nating lahat na lahat tao eh dyan din ang punta pero sa tamang panahon ika nga nila eh sa takdang panahon. unaunahan lang ba! alam ko rin naman eh masaya na kayo dyan. kamusta mo nalan ako sa kanilang lahat ahehehe.

muli mamiss ko kayo! mwuah! (ulet ah ok na yun, wag na kayong paparamdam ah!):)

personality test.

walang kakwenta-kwenta ang mga araw ko, dahil ndi na rin ako masyadong nakakatambay sa labas dahil sa panget ang panahon dahil sa bagyong Marce kaya ito nasa loob lang ng bahay, manuod ng tv, mag-online check ng anu ano naka nang kakasawa na nga e. tinitingnan ko kung may nagcomment chuva sa aking mga entry hehehe. lakas trip nalang.

sa kabilang banda eh medyo napagtripan kong mag-aapply ulet sa ibang bansa paka swertehen ulet, napunta ako sa WorkAbroad.ph wow ang daming kailangan sa aking field. (hotel and resto.) kaya medyo kinarir ko na kasi naiisip ko magpapasko naman at eto pa rin ako walang trabaho nakakabadtrip na, hindi ko na kakayanin itech. tae! gusto ko naman maging pakipakinabang diba?! asust! ayun sa kagagala ko at kakalikot sa sa site eh nakita ko ung personality check ni Pareng Myers-Briggs, kaya pinatulan ko na at inalam ko kung anung klaseng tao ako. check nyo….

——————————————-

Myers-Briggs Personality Assessment Result

You’re personality type is Extraversion, Sensing, Thinking, Judging(ESTJ)

Summary

Practical, realistic, matter-of-fact, with a natural head for business or mechanics. Not interested in subjects they see no use for, but can apply themselves when necessary. Like to organize and run activities. May make good administrators, especially if they remember to consider other’s feelings and points of view.

Detailed Result
ESTJs direct their energy towards the outside world of actions and spoken words. They introduce a logical organization and structure into the way things are done. They prefer dealing with facts and the present, and are likely to implement tried and trusted solutions to practical problems in a businesslike and professional manner.

What makes an ESTJ tick? (nosebleed!)

The Dominant function is the judging one of Thinking. Characteristics associated with this function include:

* Likes making decisions on the basis of logic, using objective considerations

* Is concerned with truth, principles and justice

* Is analytical and critical, tending to see the flaws in situations

* Takes an objective approach

The judging Thinking function is extraverted. That is, Thinking is used primarily to govern the outer world of actions and spoken words. The ESTJ will therefore:

* organise life in on a logical basis, classifying, ordering, and directing facts and situations

* be decisive, with the aim of being just and fair

* spontaneously criticise

* be comfortable with conflict as a way of resolving problems

* take an impersonal approach, focusing more on systems and organisational needs than each individuals’ feelings

The Thinking function is primarily supported by introverted Sensing perception. That is, Sensing perception is used primarily to manage the inner world of thoughts and emotions. This will modify the way that the Thinking is directed, by:

* focusing the (outer world) Thinking on practical decisions that lead to tried and trusted ways of organising or solving problems

* focusing decisions on immediate considerations – e.g.: short term costs and benefits, and the next step

The classic temperament of an ESTJ is Epimethean, or Melancholic, for whom a basic driving force is duty, service and belonging.

Contributions to the team of an ESTJ

In a team environment, the ESTJ can contribute by:

* working hard and efficiently to complete tasks by the deadlines set

* contributing practical organisational skills

* applying relevant and realistic logical arguments

* calling a spade a spade

* ensuring the team follows through to completion

The potential ways in which an ESTJ can irritate others include:

* focusing too much on the current task at the expense of broader interpersonal issues

* being too blunt in giving criticism

* not seeing the wood for the trees

* not encouraging others to experiment or innovate

* not paying enough attention to others’ feelings and values

Personal Growth

As with all types, the ESTJ can achieve personal growth by developing all functions that are not fully developed, through actions such as:

* pausing and thinking, and recognising that others will accept the ESTJ’s direction if their own contributions are accepted and valued

* working within other people’s limitations

* taking time to consider the impact of the ESTJ’s approach and ideas on people’s feelings

* expressing appreciation towards others

* consulting others more, to engender ownership of the solution

* learning to acknowledge and develop the ESTJ’s own emotions and personal values

* spending time alone to develop personal long-term strategies

* spending time to develop personal relationships for their own sake

Recognising Stress

As stress increases, ‘learned behaviour’ tends to give way to the natural style, so the ESTJ will behave more according to type when under greater stress. For example, in a crisis, the ESTJ might:

* take command, decide what needs to be done, and tell everyone what to do

* use tried and trusted solutions to short-term problems

* make decisions too quickly, and without considering the impact on people

* criticise others efforts and ignore their feelings

ESTJ’s careers
Sales, Scientist/biologist/physicist/chemist, Accountant/auditor/banker/economist , Teacher, Consultant, Computer specialist
****teka wala ung karir ko dito???? tae!

————–

ang ending wala sa field ko pero i find interesting kasi mukhang big time ang personality ko bwahahaha…

kaw try mo rin? asust!

another bad day.

RANDOM THOUGHTS: dahil na rin sa hindi inaasahang mga pangyayari meron talagang araw na panget as in panget pa sa Taeng winalis ko kanina sa aming harapan dahil sa isang pesteng asong gala na walang pakinabang sa kapaligiran, ito rin ung tulad ng mga taong walang magawa sa buhay kundi mangbwisit. hay naku alam ko talagang kasama na ito sa ating mundo, sabi nga nila ndi masaya kong wala sila pero minsan kasi talagang PERWISYONG TOTOO na sila lalo na sa akin. kung anu ang pinangit ng kanilang mukha eh ganun din kapanget ang kanilang budhi! TANG NA! mukha kang tae! pasensya na dahil bwisit talaga ako sa mga ganitong tao eh. ewan ko lang ah kasi nung una eh medyo naaawa pa ako sa kanila kesyo mahirap sila at minsan talagang isang kahig isang tuka ang drama nila, syempre ang inyong linkod eh medyo naawa eh ayun nakipagdamayan ang emo ko sa kanila ang ending ikaw pa ang masama at kung anu ano pa ang sinasabi sayo pagnakalikod ka na sa kanila. kaw matutuwa kaba? mga HAMPASLUPA! sana maluboog kayo sa kumunoy at alam nyo kung sino kayo! wish ko lang. mga walang utang na loob! naaalala ko tuloy ang sabi sa aking ng pinsan ko, “PInsan, alam ko na ang mga ugali ng mga yan! Mag-ingat ka dyan!” eh ako si tanga ndi sinunod ang payo ni insan at tinawanan lang ang ending ulit ayun ako ang naging masama. bwisit! minsan tuloy eh pinagdadasal ko na sana ay sila nalang ung mga taong may kapansanang bulag, pipi o pilay. ang sama ko pero sila naman ang may dahilan. bakit ko naman nsabi ito? kasi kanila eh napanuod ko sa PDA ung mga bulag na kumakanta at talagang may silbi kaya lang eh napagdamutan sila ng maningin, sobrang naawa ako at medyo namula ang aking mga mata. sabi ko nalang sa aking sarili eh,”kawawa naman sila! at maswerte pa rin ako dahil kompleto ako!” tsaka naisip ko bakit sila pa ang binigyan ng ganitong kapansanan? ndi nalang ung mga taong tulad nung kilala ko para naman malaman nya kung anung feeling! eh yun naman eh natanong ko lan? pero alam ko na may dahilan lahat si GOD kung bakit ganun.

ewan ko ulit bakit ganito ang aking nararamdaman sa mga araw na ito masyadong madrama? dahil ba wala rin akong pera? ahehehe, masyado akong sensitive. letche.! ndi pa natapos tong kwento ko…..

dahil nga panget ang araw ko, eh napagdiskitahan ko pa ang bunso kong kapatid na asar na asar din ako. kasi feeling ko eh sa dinamidami na ginawa niyang kasablayan eh ang conclusion eh parang bali wala lang, as in wala lang parang walang nangyari? ops teka parang may mali? ako tuloy ang piling ko eh may kinikilingan ang aking mga magulang? bakit ganun? naiisip ko tuloy na minsan at nakukumpara ko na kung ako ang nasakalagayan nya eh malamang pinalayas na ako ng bahay. sa totoo lang uu nagseselos ako dahil bakit ganun? hindi na naman ata patas yun?

alam ko masama ang magselos pero ung ang nararamdaman ko eh. kaya ako ganito ngayon parating mainit ang ulo at wala sa mood dahil sa mga nangyayaring ito. alam ko epekto na rin ito ng wala akong trabaho. hmp. masamang masama talaga ang loob ko sa kanilang lahat. kaya kanina lang eh tumawag sa aking ang aking mudraks para ipaalam na nabasa na nila ang email ko sa fudraks ko at naiyak daw sya at natouch sa mga pinagsasabi ko at sana raw eh totoo ang lahat ng iyon. ayun dahil nga wala ako sa mood at medyo naiinis ako sa kanila eh nasabi ko tuloy na ndi totoo lahat ng yon at hindi ako nagsulat nun, sabay bara kay mudraks, naramdaman ko nung huli na nasaktan ko naman ang mudraks ko at alam ko rin na nasaktan sya sa mga pinagsasabi ko. syempre ako naguilty naman pero nanaig pa rin ang pride ko ndi na ako nagsalita sabay sabi ng mudraks ko na oh cge na.

eh kasi naman talagang nasaktan ako sa kanila eh, hindi lang minsan nangyari ito. madalas pero ano wala naman nangyayari at feeling ko eh baliwala na ako. pero alam ko naman sa ending nito e ako pa rin ang hihinge ng tawad sa kanila, eh anu lang ba naman ako, anak lang ako at ako naman ang iintindi? hmp ganito na ata talaga ang papel ko eh.

dalangin ko lang na sana eh maisip nila na may feelings din ako………

panget talaga ang araw na ito at sana ay matapos na ito. at sa mga taong mukhang tae sana malunod na kayo sa sapa! bwisit wala kayong wenta! ulok!

mr. honesty ’08

ilang linggo na rin ako ndi nakakalabas ng aking lungga, i mean is ung talagang gala sa labas ng lugar namin, ng village, cge pati na rin ng buong lungsod ng pasig. ewan ko lang dahil ndi ko na kasi ang trip ang maglalalabas o gimik man lang dahil cguro nagsawa na rin ako, ika nga nila eh napagdaan ko na ang tagpong iyon. tae! cguro isa na rin dahilan eh wala akong pera. yun din ang isang problema, ako kasi ung tipong tao na hindi nalang lalabas kung walang dalang bala man lang, ayoko rin lumabas na ang nasa aking bulsa eh eksakto lang para pamasahe no way dude! asust! baka makabasag pa ako ng itlog eh wala akong pambayad. nakakahiya lang mas mabuti pang wag nalang umalis ng bahay. praktikal lang ako. tae!

ok mabalik tau sa gusto kong tumbukin, kasi kanina eh niyaya ako ng aking cousin na sumama sa kanya para sa isang kainan, pwede ko na rin sabihing medyo sosyalan ito, pwes ang sa loob looban ko eh sorry i dont like! ang gara dba? pero ndi pa ako sumasagot sa kanya eh sinabayan nya na ulit ako ng yaya, in short nabara ako ang sinabi ko nalan sa kanya eh “Ayaw, wala akong repa, insan! kaw nalang” sabay sabi nya ako na bahala ihihiram kita kay hanna, ito ung isa ko pang pinsan, nabigla nalang ako na ang sabi ko sa kanya eh, “cge, ligo lang ako!” may ganun? mukhang napasubo na ata ako. letche ang sa isip ko at naisip ko eh pwede pa naman umatras kasi wala talaga ako sa mood para sa ganung sosyalan at alam ko rin naman na kakain lang kami dun at un lang. eh kasi ung may birthday po naman kasi ung kamag-anak naming pari sa san sebastian, ung aking alma mater noong kolehiyo ako, ayun natapos na ako maligo lahat lahat at nakapagbihis na ako ng pambahay at sasabihin ko na sa insan ko na kaw nalan dahil wala ako sa mood umalis, nagulat nalang ako ng makita ko ang ate ko at sabi “oh ito pamasahe mo may sobra pa yan!” sabay isip isip ko pwede tsaka alam ko sandali lang naman un kakain lang tapos konting chika chika, hindi na ako kumontra sabay akyat sa kwarto ko at nagbihis ng attire. naka nang! bwiset! ang suma tutal eh natuloy akong umalis kasama ang aking pinsan.

medyo nagsusunget ang langit at gumagabi na kasi, medyo umaambon pa sabi ko nalan letche naman ngayon lang ako makakagala sa labas ng pasig eh ganito pa? ndi naman nagtagal eh nakasakay na kami ng fx papuntang recto manila, napadaan kami sa simbahan ng pasig na parang sobrang busy, biglang naalala ko nalang at naitanong sa aking pinsan na? “Anung araw ba ngayon? bakit parang ang dami ng tao at matrapik din? ang sabi sa akin eh September 8 ngayon birthday ni Mama Mary!!! sabay tingin sa phone ko at sabay sabi naku uu nga!” nakanang talaga kahit petsa eh nakakalimutan ko na, sabay sign of the cross ako.

ilang minuto pa eh may sumakay na mama at nagbayad sa mamang driver, syempre inabot ko naman, sabay sukli at abot sa mama dahil medyo madilim na nga eh alam nyo na may sakit akong pagkaclamsy ayun nahulog ang mga barya sa harapan ko, bwisit naman medyo malabo na rin ang mga mata ko pero wala akong magawa hinanap ko parin at inabot sa mama na may ari ng sukli. nakuha ko naman lahat ng baryang nahulog. noong binibilang na nung mama eh sa isip isip ko bakit ndi mapakali sa kabibilang? sabay kapa ng aking mga paa sa ilalim, ok lang naman kasi nakatsinelas lang ako sa loob loob ko baka isipin nito dinukutan ko pa sya ng barya? tamang hinala naman ako! asust! sabay narinig ko nalang sabi nung mama sa mamang driber, “boss, magkano ba pamasahe mula pasig hanggang quiapo?” sabi ni mamang driber 35 po, naku boss’ sobra sobra ang sukli nyo? bigla kami nagkatinginan ng aking insan at nagkangitian kulang nalang sabihin ko kay manong eh, wow! honest….paburger ka naman…burger, burger..

natutuwa lang ako dahil sa mga panahon ngayon eh meron pa pala tao tulad ko, tae! i mean ung mga taong honest na tulad nung mama, na hindi man lang inisip na angkinin na lang ang sobrang sukli at manahimik sa isang tabi tapos, pero sya eh may magandang kalooban at iniisip ang kapakanan ng iba. bow ako sa ganung mga tao. galing! sabi ko sa isip ko cguro mangyari to sa ibang tao gagawin kaya ang tulad ng ginawa niya? hmmmp.. cguro oo depende sa tao na rin. kaw gagawin mo ba un? asust! 🙂

ilang sandali pa eh nakarating na kami sa sosyalan at bwiset lang talaga dahil pagbaba namin sa fx eh sabay bagsak din ng malakas na ulan, shit ang sigaw ko, ang attire ko. ending parang ayoko ko ng tumuloy dahil para kaming basang sisiw at basang basa dahil sa ulan. wala rin kaming dalang payong. letche!!!!

moral lesson: magdala ng payong sa mga panahon ngayon!, para ndi maging basang sisiw. second, maging honest sa lahat ng bagay, sa anu mang oras, pagkakataon, basta ganun. alam ko sa ngayon mahirap na gawin yun o mahirap na makakita ng tao tulad nun, ehem,ehem tulad ko. kaya mo un? tsk.tsk. napaisip ka no? asust!

P.S. happy berday kay Father Garnica of San Sebastian College.! sarap ng fud! ahehehe 🙂