Pati pato.

Trust takes YEARS to “earn” and SECONDS to “break”. A heart takes SECONDS to “break” and YEARS to “rebuild”.

Kasalanan ko. (hindi ko naman sadya) sa pagkakaalam ko, pero hindi lang pala iyon ganun kadali at paniwalaan. In short na “carried away” ako at hindi ko namamalayan may mga tao na pala ako nasasaktan. Siguro talagang nalunod ako ng husto at totoo nga, nabulag at nagbinge-bingehan ako. Sa una medyo ndi ko pa ramdam ang epekto dahil siguro lango pa ako, uu, (I don’t care pa ang eksena ko!), ayun ndi ko napansin nawala na pala silang lahat, ang mga taong mahalaga sa aking buhay, mga mahal kong kaibigan na inakala ko hanggang huli eh ma-uunderstand nila ako, hindi pala, mali ako, may hangganan pala ang lahat, ika nga NAGSAWA na sila sa kakaintindi sa akin, kamo, kasi naman talagang likas na MATIGAS ang ulo ko at wala ako iniintindi keber kung anu ang kahihinatnan, kung sa larong text, pati pato ang parati ko eksena, (ung tipong wala ng bukas!) Huli na ang lahat, wala na, sa-id na sa-id na ako, nawala ang buong pagkatao ko, buhay ko, cguro pati ang kinabukasan ko (market-market nalang parate, paulet-ulet), Madadapa ngayon, bangon bukas, kinabukasan madadapa naman (ewan, nakakasawa na rin).

Tama talaga inabot ka ng ilang taong bago mo makamtan ang tiwala ng isang kaibigan, pero sigundo lang ang katapat nito, wai (wala) ng lahat ng pinagputahan mo para sa isang kaibigan. Totoo, sobrang nasaktan ako at pilit na iniintindi, pilit na nilulunok, pero ano ending ako pa rin ang mali, hindi man lang nila pinakinggan ang aking mga paliwanag ukol sa mga pinagdadaanan kong landas na ndi naman talaga dapat. Totoo, ang galit ng isang tao ay nakakamatay. Ang GALIT ay ugat ng mga kung ano anong kasamaan na maaring ikadulot ng wagas na pagkasira ng isang pagkatao. Ang hirap. Madali lang talaga manira ng isang pagkatao lalo na kung ang pinaiiral mo sa puso mo ay        puro galit. DEMONYO ka! bakit pa kita pinagkatiwalaan…….

Saan ako pupunta? 

Sino ang aking tatakbuhan?

Kasalanan ko. napagtanto ko sa huli walang ibang taong, kaibigan o kadugo ko ang makakalutas o makakatulong para sa akin, (totoo, hanggang mga salita lang sila, mga advise lan), Sa ending ako lang ang makakatulong at babangon para sa akin. Mahirap. Matatagalan. kailangan ng isang PROSESO para maituwid at maitama ang dapat. Ang masakit lang wala na ung mga taong, itinuring mong kaibigan, kapatid. WALA na. Sa bagay ndi ko sila masisisi, dahil cguro hanggang duon nalan sila,(nagpati-pato na rin sila).

KAKAPAGOD. Pero kailangan bumangon.

Ang DALANGIN ko lang “SANA” mapakinggan nila ako.

WALA. Wala na. WAI NA!

achut.