mga batang semilya..

Ang init ng panahon naka nang… parang gusto kong maligo sa dagat na may white sand. Namimiss ko na ang Bora ilang taon na rin ako ndi nakakapunta sa Bora simula ng mag-ibang bayan me. Sarap uminom ng maraming maraming tubig na may maraming yelo. Ghe its summer na asust… Ang lagkit na ng pawis ko ewwhh.. Heto ako nakatunganga naman sa harapan ng kaibigang oso ko este PC ko. Bisyo na ato tong pagbloblog sa cyberspace. Parang ndi kompleto ang araw ko pag ndi ko nakaka-update ng aking blog asust. Bisyo na to’ na mahirap iwanan o kalimutan man lang. Sa mga panahon na ito masasabi kong ito ang aking malapit na Kabagang na handing makinig at umintindi sa aking mga hinaing sa buhay.. charing! Lalim ndi ko maarok..

 

Eniways haywayz, may gusto pala me ishare sa inyo nitong mga nakaraang mga araw, may mga pinagmamasdan ako sa aking paligid, sa aming munting pamayanan. Ilang araw na rin me nagmumuni-muni habang sila ay aking tinitingnan muntik muntikan na nga me maduleng etchos ndi naman. Sila pala ang mga bata sa makabagong henerasyon. Ika nga nila NEXT LEVEL na. asust. Ibang iba na nga ang mga bata ngayon kung ikukumpara sa panahon namin. Ndi naman sa ako ay may katandaan na asust ulet.. bentesingko pa lang ako no. Mabalik tau sa aking tema. Ang tawag ko nga sa kanila eh Mga Batang Semilya. Sobrang dami kasi nila at nadadagdagan pa cge parami lan kahit wala ng makaen. Samantalang ung panahon naming eh iilan lang kami sa kalsada na iyon, kulang nalang eh magpalitan kami ng mukha dahil kami-kami rin ang nagkikita araw-araw. Pero tong mga Batang Semilya na ito grabe to the maxxx, Bhaket kamo? Kung magmura eh ang lulutong parang chicharon baboy. Kung murahin ang isa’t isa eh parang wala lang, nakakagulat talaga mga repap. Tanong mu ilang taon lang ung nagmura? 3 years old lang ata pero kompleto ang mga letra ng mura..”PUTANG INA MO” at may pahabol pa? GAGOOOOOO!!! Ashhteeg diba. Siguro nga wala ng panahon ang mga magulang nitong mga batang semilya ito dahil busy mode sa kakatong—its. Kawawang bata!! Sa tingin ko kasalanan talaga ito ng mga magulang nila. Mahalaga pa sa kanila ang mga barahang hawak nila asust.. Kay agaagang mawala ng mga pagkainosente nila. Nakakagulat talaga ang mga lumalabas sa kanilang mga bunganga, makikita mong namumulaklak na ang mga ito sa mga pabalbal na mura at mga salita. Ito pa ang mga susunod na henerasyon? Kawawa naman ang magiging anak ko? Tsk..tsk..tsk..Sa kabilang banda kahit papaano naman eh meron din me nasilayang mga batang inosente, sila ung mga batang kargakarga ng kanilang mga nanay sa kanto…. Kasi bagong panganak!!! Asust.. Sa aking pananaw nasa magulang ang responsibilidad at pangalawa ang kanyang pamayanan diba gets mo ba? Ako medyo hindi. Pasensya na mahirap mag explain asust.

 

Paano na ang bayan nating Philippines kung sila ang susunod na henerasyon. Siguro masayang magulo ewan Ipagpray nalan natin… asust…

 

 
hanggang sa muli,

recycled…..

Wala akong isip na magandang topic para sa aking blog na ito. Maaga pa lamang eh pakalatkalat na ako sa cyberworld at binalikan ko ang dati kong blog sa livejournal, natawa nalang ako sa aking mga pinanggagawa noong mga panahon na un medyo korny ang mga pinagsasabi ko sa bagay hanggang ngayon naman eh hehehe asust.. Habang pagala-gala ako eh nakita ko ung isang post ko na tungkol kay Mudrakz, Mother’s day ata un eh kaya naisipan ko na irepost nalang ulet hehehe recycle ba wala naman masama diba asust..Gusto ko lang ishare sa inyo ulit. Kahit ndi pa Mother’s day ayan advance na. Pasensya na inaatake naman ang memory gap ko.bwiiiissseet…

eto na paste ko ah…

Very touching Mother facts !
When you came into the world, she held you in her arms.
You thanked her by wailing like a banshee.
When you were 1 year old, she fed you and bathed you.
You thanked her by crying all night long.
When you were 2 years old, she taught you to walk.
You thanked her by running away when she called.
When you were 3 years old, she made all your meals with love.
You thanked her by tossing your plate on the floor.
When you were 4 years old, she gave you some crayons.
You thanked her by coloring the dining room table.
When you were 5 years old, she dressed you for the holidays.
You thanked her by plopping into the nearest pile of mud.
When you were 6 years old, she walked you to school.
You thanked her by screaming, “I’M NOT GOING!”
When you were 7 years old, she bought you a baseball.
You thanked her by throwing it through the
next-door-neighbor’s window.
When you were 8 years old, she handed you an ice cream.
You thanked her by dripping it all over your lap.
When you were 9 years old, she paid for piano lessons.
You thanked her by never even bothering to practice.
When you were 10 years old, she drove you all day, from
soccer to gymnastics to one birthday party after another.
You thanked her by jumping out of the car and never looking back.
When you were 11 years old, she took you and your friends to the movies.
You thanked her by asking to sit in a different row.
When you were 12 years old, she warned you not to watch certain TV shows.
You thanked her by waiting until she left the house.

Those teenage years
When you were 13, she suggested a haircut that was becoming.
You thanked her by telling her she had no taste.
When you were 14, she paid for a month away at summer camp.
You thanked her by forgetting to write a single letter.
When you were 15, she came home from work, looking for a hug.
You thanked her by having your bedroom door locked.
When you were 16, she taught you how to driver her car.
You thanked her by taking it every chance you could.
When you were 17, she was expecting an important call.
You thanked her by being on the phone all night.
When you were 18, she cried at your high school graduation.
You thanked her by staying out partying until dawn.

Growing old and gray
When you were 19, she paid for your college tuition,
drove you to campus, carried your bags.
You thanked her by saying good-bye outside the dorm so you wouldn’t
be embarrassed in front of your friends.
When you were 20, she asked whether you were seeing anyone.
You thanked her by saying, “It’s none of your business.”
When you were 21, she suggested certain careers for your future.
You thanked her by saying, “I don’t want to be like you.”
When you were 22, she hugged you at your college graduation.
You thanked her by asking whether she could pay for a trip to Europe.
When you were 23, she gave you furniture for your first apartment.
You thanked her by telling your friends it was ugly.
When you were 24, she met your fiance and asked about your plans for the future.
You thanked her by glaring and growling, “Muuhh-ther, please!”
When you were 25, she helped to pay for your wedding, and she cried and told
you how deeply she loved you.
You thanked her by moving halfway across the country.
When you were 30, she called with some advice on the baby.
You thanked her by telling her, “Things are different now.”
When you were 40, she called to remind you of an relative’s birthday.
You thanked her by saying you were “really busy right now.”
When you were 50, she fell ill and needed you to take care of her.
You thanked her by reading about the burden parents become to their children.

And then, one day, she quietly died. And everything you never did came
crashing down like thunder.

“Rock me baby, rock me all night long.”
“The hand who rocks the cradle…may rock the world”.
Let us take a moment of the time just to pay tribute/show appreciation to
the person called MOM though some may not say it openly to their mother.
There’s no substitute for her. Cherished every single moment.
Though at times she may not be the best of friends, may not agree to our
thoughts, she is still your mother!!!
She will be there for you…to listen to your woes, your braggings, your
frustations, etc.
Ask yourself…..have you put aside enough time for her, to listen to her
“blues” of working in the kitchen, her tiredness???
Be tactful, loving and still show her due respect though you may have a
different view from hers.
Once gone, only fond memories of the past and also regrets will be left.

**DON’T TAKE FOR GRANTED THE THINGS CLOSEST TO YOUR HEART. CLING TO THEM AS
U WOULD YOUR LIFE, FOR WITHOUT THEM, LIFE IS MEANINGLESS*

hanggang sa muli,

mahal ako ni Jollibee….

Batong bato na ako sa kalagayan ko ngayon ab’y nakakasawa rin naman maging isang tambay o maging jobless. Ilang buwan na rin me dito sa lupang sinilangan galing sa sa bayan na puro disyertong buhangin. Isa akong X-OFW, dating bayani ng bayan asust na ngayob isa na sa wermisyo ng bayan at palamunin ng mga magulang ko hehehe. Ilang taon din ako nagbanat ng buto para magtrabaho sa dayuhabg lupa, pero sa aking palagay walang nangyari sa akin, totoo wala akong naipundar o naipon man lan in short naging waldas ako. gastos dito, inom doon at kung anu-anong klase pa para bang galit sa pera. Wasdasero nga siguro ako. Kasalanan ko rin ang lahat. Ako ang may sala promise ndi ko minahal ang mga pinagpawisan ko kaya ako ngayon eto nagsisise pero huli ng lahat pero sa tingin ko ha meron pang isang pagkakataon ewan ko lang kung kailan, pero malakas ang aking pakiramdam na makakaahon ako mula sa aking pagkakadapa. At sisiguraduhin ko na iibahin ko na ang aking diskarte sa buhay. asust. Naalala ko tuloy ang sabi ng mga barkada ko pagnagkakausap kami at nagugulat dahil nga andito na ulit me sa Pinas, unang bungad nila sa akin eh “uy cguro ang dami mo ng pera, mayaman kana buti kapa?” bakit anu ba akala nila ginagawa ko sa gitnang silangan? nagmimina ng pera o nagwawalis ng mga dolyares? hindi cguro. Hindi lang nila alam na karamihan sa mga nagtratrabaho sa dayuhang lupa eh pati mga singit nila eh pinagpapawisan makapagpadala lang sa mga pamilya nila dito sa pinas para mabili ang mga pangangailangan sa araw araw at pati mga luho nila. Buhay mayaman ba ang dating pero ndi nila alam ang hirap ng taong nagtratrabaho doon na minsan pati sarili nila eh nakakalimutan na nila dahil panay ang over time at sideline. Wawa naman si kabayan… un nalang ang nasasabi ko sa mga kabayang nakikita ko sa disyerto asust. mag EMO mode ba tau? heheh hindi naman sinasabi ko lang ang nakita ko. Sana lang eh maisip nila ung mga mahal nila sa buhay na kamustahin at kausapin, Kasi nga base sa aking mga naoobserbahan eh nagpaparamdam lang ung mga kaanak nila pagdating ng katapusan ng buwan sabay-sabay na makakatanggap ng text msg at nakalagay na “musta na? nakapagpadala kana ba?” tama ba yon? ndi man lang kamustahin na “oh kamusta kana dyan? Ok ka lang ba dyan? oh ung health m ingatan mo ah? miss ka namin dito mag iingat ka dyan parate ah??” hay ito ang isang hindi magandang ugali natin eh masakit nga aminin pero totoo. Sana maisip nila ang hirap nila kabayan dun at may damdamin din na kalimitan eh nahohomesick pero nilalakasan lang nila ang kanilang loob dahil alam nilang may magugutom silang pamilya dito sa pinas. Minsan naman pasayahin natin sila kahit ilang minutong tawag man lang upang sila makausap ng masinsinan o sulatan sila eh sobrang hi-tech na ngayon meron naring internet ichat sila sa yahoo diba sa simpleng pamamaraan eh tiyak na sila ay sasaya malay nyo madagdagan pa ang papadala ehehehe joke lang. Seryoso na. wlang halong biro nakakataba ng puso iyon.

Mabalik ako sa aking buhay na kahit na walang kwenta sa tingin nyo. Siguro dito na muna me sa Pinas makikipagsapalaran kung may bwenas pa me dito gusto ko lang subukan ika nga asust.Pero sa ngayon nagdadalawang isip pa ako at may gusto pa akong gawin sa aking life in terms in my career. Gusto kong mag aral muli at gusto kong magturo. Iyan ang aking goal ngayon sa mga oras na ito.

Kaya taas noo ako sa mga OFW. asust. Sila ang mga makabanggong bayani ng ating bansa!  Kaya tiyak ako mahal sila ni jollibee. hehehe koneksyon? wla trip ko lang sabihin. ang ganda kasi ng bagong ad sa tv ng Jollibee. asust cge na baka anu pa masabi kong walang kwenta…..asust..

hanggang sa muli,

chakang panaginip…

Ilang minuto muna akong nag-esepesep kung magblog ako ngayon, eh kasi naman po tinatamad na ako at inaantok na rin.Meron kasi ako ngayon “sometimes” in short tinutopak na naman ako ewan ko ba kung bakit kompleto naman ang tulog ko kanina at maaga pa me nagising dahil gusto ko manuod ng PBB Teen Plus asust. Naadik na na me panoorin ang mga eksena sa loob ng bahay ni Kuya. Alam ko baka sabihin ng iba ang Cornics ko pero na-appreciate ko eh tsaka walang paki alaman okie. Sa madaling salita nagising ako ng bandang eleben ng umaga. Maaga pa ng isang oras dahil alas-dose un sa Studio 23. Eniwai highwai’s naglibang libang muna ako bukas muna ng PC para tingnan kung cnong prensyip ang naka online hmmp.. wla lahat cla Iam On SMS asust.Tsosyal.Kaya ang TV naman ang pinagtripan ko ayun palipat-lipat ako ng mga chenes napadpad ako sa Net 25 hehe isang pindutan lang mula sa 23 asust. Nakita ko ung isang segment tungkol sa PC at bigla kong naalala matagal ko ng plano na i-update ung akawt ko sa Facebook aktsuwali last month pa ata ako nag-sign  up pero ndi ko naman masyado kinumpleto ang aking profile. Sa madaling salita ok na sya ngayon at meron na rin me dung isang masagid na kaibigan.

Naalala ko rin kanina ewan dapat ndi nalang kasi ba naman nanaginip ako last night pero himala hanggang paggising ko eh alalang-alala ko pa pero madalas eh wala na me maalala sa mga panaginip ko paggising ko. Tungkol kasi dun sa Ex ko ung napanaginipan ko, aktuwalibel wla naman talaga wenta na skin ung taong iyon dahil kinasusuklaman ko na ung taong iyon dahil sa sama ng ugali ewan may ganon pala talagang tao na pati bituka at laman loob mo eh sisirain, in short muntik na nasira ang buhay ko sa kanya. ndi ko nakaya ang powers niya. Hayop sa kasamaan as in to the max and to the next lebel.Ndi ko na sasabihin kung ano o anu-ano ang ginawa niya sa akin basta masamang tao sya at ako naman eh tao lang na nagkamali na magmahal at ibinigay ang sarili asust letchegas na buhay to ayoko ng balikan ang chakang yugto ng life ko. Eto lang naman ang taong ko sa sarili ko eh marami naman dapat mapaniginipan sa dreams hmp parang pareho lang un basta un na un bakit sya pa, eto pa ang siste happy memories pa ang tema sa dream ko, Chakang-chaka talaga…grrrrrhhhh. Kaya paggising ko ayun medyo panget na ang mood ko cguro nga dahil sa churva na un. Sana lang sa pagtulog ko wag na sana ung tao na un. Parati ko ngang nababangit sa aking sarili “pagminamalas ka talaga ndi ka susweertehan” malamang.

Sana man lang makapanaginip ko ng numero para sa lotto at matsambahan ko ung jackpot ng 200+++ milyon hehehe lake lakeng pera un. Manlilibre ako totoo promise. Kaya cge sleep mode na ako para makita ko na ung mga numero…asust..

 

hanngang sa muli,

Kapatiran..

“Ang 2nay na kapatiran ay ndi 2mtingin sa antas ng pnag aralan, s lalim ng bulsa, uri ng pnanmplataya, pnlabas n anyo, pmpultikang pnanaw o tmbang ng knyang pgktao sa lpunan. Ito ay dpat mgpugay sa pgkkaisa na wlang anu mang bahid ng pgiimbot”

Anu ba ang FRATERNITY?

Fraternity is a word for brotherhood, and by extension deep friendship or camaraderie.

  “the quality of being brothers; brotherliness“

  “a group of people associated for a common purpose.”

 

Napakalalim ng kahulugan ng isang Fraternity o Kapatiran sa tagalog. Pero bakit kalimitan eh pagsinasabing Kapatiran ay may kakabit ng kasunod na kahulugan na hazing o patayan o kung hindi man masyadong karumaldumal eh basagan lang ng mukha o bugbugan? Cguro nga talagang kakabit na iyan sa kahulugan ng kapatiran at yan ang pagkakaintindi ng maraming tao sa ngayon sa ating lipunan. Isang malaking kagaguhan iyan sa aking palagay. Bhaket kamo? Tanong ko lang ulit cno ba kalimitang nagsasabi ng mga ganyan? Cla ba ay kasapi ng isang Frat o Kapatiran? Malamang sa hindi. Ito yong mga taong makikitid ang mga kaisipan dahil hindi nila alam kung anu talaga ang kahulugan nito. Sa kabilang banda hindi ko rin sila masisis kasi naman dahil na rin sa mga napapanuod nila sa TV o nababasa nila sa dyaryo. Puros Negatibo ang kanilang nababasa o natsika sa kanila. Hindi man nila alamin kong anu-ano ang magagandang nangyari sa isang kapatiran.

 

Bakit ba ako napasali sa isang KAPATIRAN o FRAT? Sa totoo lang ni wala sa aking plano ang pumasok sa isang Frat. Pero kahit minsan eh hindi ko rin naman pinagsisihan ang pagsali ko sa aking kapatiran, nn kahit katiting ng pagsisisi wala..as in WALA! And I’ am PROUD OF IT. Eto ang istorya n’yan nsa unang taon ako ng kolehiyo ko ng magkaroon ako ng isang tropa. S’ya pala si KIRAI (ndi tunay na pangalan.) lalaki to okie bakit Kirai? Kasi kamukha niya si Kirai. Ayon itong si Kirai eh talagang mukhang astig at tipong tagapagtanggol ng mga naaapi..asust. OO nga totoo. Eh ako naman mukhang basing sisiw noong mga panahong iyon. Sa madaling salita walang wenta. Tuwing free time naming ay napapadaan kami sa tinatawag nilang TAMBAYAN at sa tuwing kami ay nadadaan dun sa lugar na iyon parang parating masaya. Tawanan, kwentuhan to the maxx. Napapatingin nalang kami sa isa’t isa ni Kirai. Pero wala sa isip ko na binabalak na niya palang sumali sa frat na yon. In short ako dedma lan.

 

Dumaan ang mga buwan nagulangtang nalang ako isang araw at si KIRAI ay nakatambay na sa tambayan nila? At sabay tawag sa akin..syempre ako noong mga time na un eh medyo busy-busihan mode sa pag-aaral, dahil sa tropa ko nga si Kirai eh ako naman eh lumapit. To cut the story short. INANYAYAHAN niya akong sumali sa kanilang KAPATIRAN sa una eh tumanggi ako at napasabi ko sa kanila na hindi ko naman kailangan ng isang frat dahil wala akong kaaway o whatever asust.. Pero ndi natapos dun ang pangungulit sa akin ni Kirai hanggang sa klase namin ay kinukulit niya ako at kinukumbinseng sumali na sa kanila kesyo masaya dun, maraming Gawain etshetera asust. Hanggang sa sinabi kong cge pag-iisipan ko ayun pinag-isipan ko nga nung hapon din na yon ako ay bininyagan.. hehehe ndi naman masyadong matagal ang pagkumbinse sa akin eh. Hanggang sa dumaan ako sa isang masusing pagsasala at tradisyon na pagbibigay. Hanggang sa naging isa na akong fratman.

 

Marami na rin akong nasaksihang mga pangyayaring sabihin nating nd maganda pero sa huling banda eh mas marami rin naman akong nakitang magagandang nangyari. Marami rin naman akong natutunan sa kanila at natutunang harapin ng buong-buo ang hamon ng buhay. Nabuo ko ang aking lakas ng loob, kapal ng mukha at pakikipagsalamuha sa iba’t-ibang klaseng tao sa mundo.

 

Ako ay isang TRISKELION at hindi ko ito kinakahiya bagkus pinagsisigawan ko pa ito. Wala akong paki-alam kung anu man ang sabihin ng ibang tao. Ika nga nila kanya-kanya lang yan WALANG pakialaman dba. Pinalaki ko lang ang aking pamilya dahil nadagdagan at madadagdagan pa sa hinaharap na panahon ang aking mga kapatid. Kapatid na masaya at mag aaruga sa iyo. Kasama na dyan ang mga pagsubok na haharapin pero sa banding huli ay mapupunyagi.

 

Ako si pala si Aga TEAM TRISKELION.

Bravo  Baste!!! Bravo Triskelion!!!

 

“Ito po ay isang personal na opinion ko laman at hindi ko nais na manira ng ibang frat o kapatiran ito po base sa aking naranasan at personal na nasaksihan. Salamat po.”

 

TRIVIA LAMANG PO:

Kung nais n’yo malaman ang history naming ay narito sa link na ito:

http://en.wikipedia.org/wiki/Tau_Gamma_Phi

 

At ang mga tinatawag na NOTABLE ALUMNI namen:

 

Politics

• Ralph Recto (DLSU) – Former Senator of the Republic of the Philippines, his term lasted from 2001 to 2007.
• Raffy Nantes (NU) – Former Congressman of the 1st district of Quezon now the duly elected Governor of Quezon Province.
• Pryde Henry Teves (DLSU) – Congressman, 3rd District of the province of Negros Oriental
• Albert S. Garcia (DLSU-GH) – Congressman, 2nd District of the province of Bataan.
• Emmanuel Villanueva (UST) – Congressman, Sectoral Representative Party List CIBAC.
• Danilo Ramon Fernandez – Former movie and television actor turned politician. Congressman, 1st District of Laguna Province.
• Mark Llandro Mendoza (DLSU-D) – Congressman, 4th District province of Batangas.
• William Irwin Tieng (DLSU)- Congressman, Sectoral Representative Party List BUHAY.
• Al Francis Bichara (TYM) – Congressman, 2nd District of the province of Albay.
• Eulogio Magsaysay (DLSU-GH) – Congressman, Sectoral Representative Party List AVE.
• Jaime Medina (TYM) – Mayor, Pateros
• Eduardo Villanueva Jr. (USTHS/PUP) – Mayor, Bocaue, Bulacan
• Noel Villanueva (Adamson) – Mayor, Concepcion, Tarlac
• Bong Teves (MLQU Chapter) – Mayor, Baras, Catanduanes
• Engr. Noel Rosal – Mayor, Legazpi City
• Caesar Perez – Mayor, Los Baños, Laguna
• Procopio Alipon -Vice Mayor, Los Baños, Laguna

Entertainment

• Diether Ocampo (DLSU Cavite) – Actor, Model, Vocalist, TV Host.
• Vhong Navarro – Actor, Comedian, Dancer, TV Host.
• Oyo Boy Sotto – Actor, TV Host.
• Luis Manzano (DLSU) – Actor, Model, TV Host.
• Jao Mapa – Actor, Model, Artist.
• Jiro Manio (Triskelion Baby) – Actor.

Sports

• Alvin Aguilar (DLSU) – 4th Level Blue Belt in Gracie Jiu-Jitsu and Mixed Martial Arts Champion.
• Paul “Bong” Alvarez (SSC) – Professional basketball player, played for 3 different teams in the Philippine Basketball Association, and for the Pennsylvania ValleyDawgs of the United States Basketball League for the 2006 season.

 Arts

• Manolito Mayo (UST) – 1973 Sculpture and Graphics Awardee, 1977 AAP Graphic Arts Competition, and the 1980 Critic’s Choice Awardee for Graphic Arts.
• Jao Mapa – More famously known as a movie and television actor, but he is also a very succesful artist, did several acclaimed paintings, especially his “Mag-Ina” and “Lakbay” series. Had a one man exhibition last November 5-19, 2007 dubbed “Mga Ala-Ala” (Memories).
• Eric Go (UST) – Gold Medal Awardee for Etching in 1981 at the China Selection of Philippine Art, Beijing, China.
• John Panelo (UST) – 2005 Web Design Awardee for the UST Triskelion Website, and also the Day Scene Winner for the Singapore Flyer Photography Contest.
• Noel Tan Evangelista (NDU) – Journalist,Teacher 2006 Awardee for Investigative Journalism, Brussels Belgium.

**this was taken from last year anniv @ Cuneta Astrodome.

Ilan lamang yan sa aming mga kapatid!!!

 

 

Hanggang sa muli,

 

 

 

Paano ba sila intindihin?

“They don’t know that I come running home when I fall down
They don’t know who picks me up when no one is around
I drop my sword and cry for just a while
(Look up for His smile)
‘Coz deep inside this armor
The warrior is a child”

Isa lamang yan sa mga paborito kong kanta sa mga panahong ito. Halos mabaliw na ako kung anung topic ang isusulat ko sa blog ko ngayon, halos matuyo na ang utak ko sa ka eeseph kung anung chuvang topic asust. Napakarami kong na esep pero nd magkasundo ang mga chakang kuto ko kaya nagbotohan pa sila. Im just joking baka akalain nyo eh kutuhin ako nd naman noh. Papunta na tau sa seryosong usapan oki eto na..

Emo mode ako ngayon.  Masasabi ko na maswerte pa rin ako. Bhakkett?? Kasi ako ay pinanganak ni Mudrakz na walang anumang kapansanan hindi tulad nila Mark, Ronald, nakalimutan ko pangalan nung isang batang babae eh sya nlang c Batang X. Sila pala ay nakilala ko lamang kanina sa TV. Sila ay mga bulag. Napabilib nila ako sa totoo lang, napaantig nila ang aking mga kalamnan dahil sa kanilang lakas ng loob para makipagsapalaran sa mundong ibabaw kahit na sila ay may taglay na mga kapansanan. Biglang analog ba naman ang aking utak sa kanila at napaesep-esep na kung ako nasa kanilang kalagayan eh baka matagal na ako nagpatiwakal. UU seryoso natatakot ako sa ganung sitwasyon. Kaya nagpapasamalat pa rin ako kay prensyip God dahil ako normal. Nakita ko ang kagandahan ng mundong makulay at namumuhay ng normal na ndi nila tulad na walang paningin.

Pero bhaket kalimitan sila ung mga taong kinukutsa at inaapi ng mga taong wala magawa?. Ndi naman nila ginusto maging isang bulag, pipi o pilay? Ndi naman nila pinili kung anu ang kanilang maging buhay sa mundong ito. Katulad  natin sila na ang ninanais lamang eh masaksihan ang isang buhay na puno ng magmamahal. Pero sometimes eh may mga taong ndi nakakaintindi sa kanila at bagkus sila ay pinagtatawanan at pinagwawalang bahala. Aaminin ko minsan sa aking buhay eh isa ako sa mga taong ito na pinagtatawanan ang mga tulad nila. Siguro nung mga panahong iyon eh ndi pa malawak ang aking pag-iisip tungkol sa kanila. Sa isang banda sila ay naintindihan ko na rin dahil na rin cguro sa magandang aral na ibinigay sa akin ng aking mga magulang at guro. Ipinamukha nila sa akin na sila ay tulad ko rin isang tao na may puso at damdamin din.

Bilib ako sa kanila dahil hindi hadlang ang kanilang kapansanan upang makamit nila ang kanikanilang mga pangarap. Nagpupursige sila na mamuhay ng normal.Nakikipaggitgitan sa magulong mundong ginagalawan kasama natin. Sa kanila ko na rin narinig na wala silang sinisisi kung bakit ganun ang kanilang kinahinatnan sa buhay na ito bagkus sila ay nagpapasalamat pa kay prensyip GOD. Eh ikaw? Kayo? Kelan ba ung huling napasalamat s’ya? Ako honestly matagal na. Bakit kadalasan eh ndi man lang natin s’ya napasalamatan o alalahanin man lang? Bakit naaalala lang natin s’ya pag tayo ay may kailangan sa kanya? Hmp.. totoo lang diba? Kasi ako ganun.

Kaya ako malaking pasasalamat ko sa kanya. Utang ko ang aking buhay  sa kanya. Pero ndi ko pinapangako na ako’y magiging mabuting alagad niya. Pero gagawin ko ang nararapat ayon sa kanyang utos. Asust tao lang po ako at natitipalok at napapamura din. Mahirap mangako. Natutunan ko sa aking buhay na kung paano pagpasalamat kahit sa maliit na bagay na ibinigay sa akin. Tenk you po.

At sa mga oras na ito pinagdadasal ko ang mga tulad nila Mark, Ronald at Batang X na sana wag sila mawalahan ng pag asa bagkus dagdagan pa ang kanilang lakas ng loob para harapin ang kani-knilang buhay. At pinagdadasal ko rin ang mga taong tulad ko na wag na sana silang kutyain at hamakin dahil sila ay katulad natin at alalahanin natin sila ay kapatid din natin.

Sana ay may napulot kayong MORAL LESSON sa topic ko eh kung wala Tenk you pa rin. Asust…

 

Hanggang sa muli,

 

galit ako….

 

Ampohtah baket sira-sira na ang mga pahina ng FHM ko??? Naka nang pinagkaingat-ingatan ko ang mga iyan tapos sinalaula lang ung ibang pahina dikit dikit na mukhang ginawang pamunas…tsk..tsk..tsk..Badtrip.! Nd nila alam yan na nga lang ang munting koleksyon ko asust. Kahit na ano pa ang sabihin nila mahal ko ang mga yan. Bakit ba masyado akong MAINITIN ng ulo? (MA—lay ko ko bhaket ba?) Naalala ko tuloy ung bespren ko nung hayskul hanggan sa ngaun parati nyang sinasabi sa akin “Oh.. bespren NIREREGLA ka naman….” Sabay tatawanan ako. Eh wala ganun talaga ako MOODY ba minsan sobrang saya, and then biglang magagalit! (ndi pa naman me praning na ung tipong magrereport na sa PULANG BUBONG sa Mandaluyong. This is me asust…

Ayon habang inaayos ko ung mga binalahurang FHM ko akalain mo ba naman eksakto pagbukas ko ng page eh nabasa ko ung ANGER-FOILING TECHNIQUES na isinulat ni Pareng Allan P. Fernandez (feeling close lang..!) Akmang-akma ung kanyang isunulat. Ito itry ko lang intindihin sa tagalong try lang ba….halika isa-isahin na natin.

 

1. BE A MAD ARTIST INSTEAD ( Mag-Artista  ka nlan…hirap eh itranslate.)

While it may sound fey, creative outlet like painting, playing a musical instrument, or even writing a blog can be healthy expressions of negative emotions. That is the way the best rock stars do it, and look where it got them. Only don’t be like Iggy Pop or Sid Vicious-don’t cut your self in the process.

—MALAKING TSEK!! Akalain mo ang pagblobolg pala ay isang way para mawala ang isang NEGA—EMO mo asust… cge magsususlat pa ako …. Asust.. Pero honestly is the best policy este I enjoy blogging tipo bang nailalabas ko lahat ng sama ng loob ko, lahat ng galit ko sa mundo sa ending nagiging kalmado na aketch.. asust…

 

2. DO SOMETHING—ANYTHING—POSITIVELY (Gumawa ka ayon sa Tama..hmpp..)

Look for a creative outlet to express your anger. Cook. Work out more often. Hunker down on your PS3. Clean your house even if you have never lifted a finger going for a broom in your whole life before. These physical activities displace the physical manifestation of anger.

–KORAK KA NAMAN DYAN!! Kaysa makipagsapakan pa ako sa mga tarantadong nilalang eh mas mabuti maglinis nalang kahit ng kwarto ko…JUNGLERZ na kasi hehehe. Pero infairness tinuruan naman ako ng mga magulang kong maging malinis at masinop oki… may koneksyon paba??? Asust…

 

3. EAT ( Lumamong ka hanggang gusto mo…!)

Studies have shown that men with very aggressive behavior have low omega 3 and folate in their system. We all know a popular Omega 3 source—so hoard tuna in cans and eat your way to a calmer self. There is obviously a more practical and OO-NGA_ANO! Explanation: “Obviously mas madaling magalit pag gutom ang tao.”

–Hmp.. I agree. Kaya dapat marasming stock ng CENTURY TUNA diba!! (commercial na ito!!) Tatandaan kailangan ay parating BUSOG oki.

 

4.THROW DARTS AND HIDE THINGS (Maglaro ng dart tapos magtago ka ganun ba un??)

Displacing anger to an inanimate thing that resembles or is associated to the person, situation or whatever it is that caused the anger in the first place can be good. Put a picture of your slavedriver of a boss on a dart board and throw with resolve. Hide your recently lesbian ex-girlfriend’s picture to rid yourself of her memories.

–Magandang idea diba! I remember somewhere in Pampanga meron dung isang Resto tapos may place dun pwede kang magbasag ng plato, tv depende sa budget mu hehehe. Nakakawala ung ng galit kahit papaano…..

 

5. BREATHE (Huminga ka!!! Make sure nakapagtoothbrush na hehehe..)

Breathe in. Breathe out. Slowly. Concentrate on something soothing and pleasant to you, anything from a sunset to your best night at Air Force One. Sound like a hack technique but actually one of the primary principles of YOGA: the PRANAYAMA, the art of breath control. What you are in fact doing is meditating, and as the Indian Swamis will tell, calm is the end result.

–PASOK NANAMAN SA BANGA!! It helps a lot…. Pero ung AIR FORCE ONE kailangang bigtime ka kung low budget ka naman sa suking patay sindi ka nalang mura pa … asust.

 

6.RECOGNIZE IT (alam muna yan!!)

It’s not creative but it’s very important: Just know why you’re blowing up, and deal with it little by little. Why are you cursing at the guy who cut you in the traffic? Because he’s an asshole. Know the fact and take comfort in it but don’t waste any more negative energy on it. The dynamics of anger is that it lingers and will not go away unless you deal with it actively.

—Asust un lang! gets ko na….

 

EKSAKTO talaga itong article na ito para sa akin. And I want to share sa lahat atleast kahit papaano eh may kwenta rin ang isunulat ko asust. Ito pa isang nabasa ko sa isinulat ni Pareng Allan: “LIFE ENHANCER >>The immune system will be depressed from constant consumption of foods with monosodium glutamate or vetsin, artificial colors/flavors, preservatives and other additives” hinay-hinay lang sa mga kinakain para maiwasan ang depresyon asust cge na nga!!!

 

MORAL LESSON eh Be happy asust.

 

Hanngang sa muli,

Tik..tak..chak..chak..

Tik..tak..tik..tak…naka nang alas otso na pala ng umaga…..

 

Ako heto pa rin hindi pa rin makatulog walang magawa at naisipan ko na lamang na magsulat sa aking munting blogerz asust.. Kakauwi ko lang galing sa Tambayan at nag-iinom nanaman me…hay life almost araw-araw na ito karir ko na ata ang mag iinom at tumambay sa kanto hmmpp.. this is my life now. Walang kasing saya at walang kasing kwenta. Hindi pa sana ako uuwi mula sa aking kinatatambayan kung hindi ko nakita sina Mother Lily at Father Chapter (s’ya pala ang aking butihing tita at tito..) papaalis na sila eh teka san sila pupunta?? Sabay tanong sa aking sarili?? Ah bigla kong naalala na ngayon pala ang PASKO ng PAGKABUHAY ni Friendship Jesus. BUHAY na ulit sya yehey…yehey… asust.. akalain mo un naabutan na me ng pagkabuhay nya eh ako nsa kanto parin iyon lumalaklak ng alakerz BADtsitahhhhh talaga me.

 

Nakakaumay na ang takbo ng aking mundo halos araw-araw eh ganito nalan ang aking mga ginagawa.

 

Kanina pagkagising ko agad na sumalubong sa akin ang sigaw ni INDAYERZ (s’ya naman an gaming butihing tagapagmahala sa bahay..)

 

Indayerz: Maccccccccccc……. Tumawag si Nanay mu hinahanap ko…???(Mac ang aking palayaw dito sa bahay.)

Me: eh anu sabi nya?? Anu sabi mo…… chak…chak..

Indayerz: Sabi ko tulog ka….

Me: Malamang kaya…. Anu bililin ni MUDRAKZ??

Indayerz: magtxt daw sya sau…

Me: hmmpp.. okie tingnan ko sa mobile ko asust….sabay kuha ng mohtah sa mata (alas sais na ng hapon iyon akalain mu ako pagising pa lan…YAMAN!!)

 

Sabay tinging sa aking Tselepono hmppp…

 

1 missed call

3 messages received

 

hmmp.. (NO NUMBER) ah si Mudrakz nga ang nagmiskol bakit kaya?? Sabay tingin sa aking inbox sabay binasa ko ang mensahe ni Mudrakz….

 

“Nak 2 adres starbucks mdland plza htel CDK MAN PWER SRVS ADRIATICO ST. Malate mla bside robinson ermita”

 

asust… c Mudrakz pinapaapply na ulit ako hehehhe…ganyan ako kamahal ng Mudrakz ko akala ko pa naman allowance na hehehe badtsitahhhh talaga me.. at hindi pa natapos dun iyon maya-maya lang tinawag na rin ako sa tselepono ko….

 

Ring…ring…ring…

 

(NO NUMBER) pa rin anu cya nga to…

 

Me: hello …. Nay…. Musta na??

Mudrakz: ok lan. Anu tanaggap mo txt ko sau?

Me: UU. Pupuntahan ko sa lunes ng umaga….. chikchakchikchakchuchu..

Mudrakz: Puntahan mo na para makapagtrabaho ka na ulit dito wag ka ng pasaway…

Me: UU nga asust… nay anu na balita sa sinasabi ko..

Mudrakz: anung cnasabi mo?? (patay malisya naman c Mudrakz..)

Me: hay naku wla…. Tsk tsk…

Mudrakz: cge na puntahan mo na ok….(sabay litanya nanaman ng kanyang sermon sa akin)

Me: ok ok okayyyyyyyy.opo..

Mudrakz: cge tumunog na wala na akong load…….(may nasingit pa ring litanya)

Me: cge po ingat kayo dyan ni tatay…nay ung hinihinge ko ahhh…(smiles…)

Mudrakz: Ingat kayo dyannn..

Me: Bye……

……….toooooootttttttt..wala na…

 

Akalain mo yon hindi pa nakuntento sa txt tinawag pa talaga… hay c Mudrakz talaga…

 

Halos lahat ng kasambahay ko ay nsa simbahan at ako nag-iisa dito sa bahay. Nanuod ng TV Alay ni Da King ang palabas …. Maganda rin… Tapos iyong akyat ulit sa aking kwarto buksan ang kompyuter para mag-ONLINE hehehe ganito na talaga ang aking buhay….tsek ng mga bagong entry sa wordpress, multiply, youtube at syempre sa friendster…. hehehe

 

Pasensya na wala me maisip na topic por 2 day para sa aking blogerz kaya kwento ko nalang ang nangyari sa aking life kanina…asust….Hay naku hindi pa rin ako dalawin ng antok anung oras na hmmppp alazzz 9 na hekhekehek adik adik na ata ako………

Cge mga friendship maya ulit…

 

HAPPY EASTER pala sa inyo….

 

Hanggang sa muli,

 

tik..tik..chuk..chuk

tik..tak..tik..tak…naka nang alas otso na pala ng umaga…..

 Ako heto pa rin hindi pa rin makatulog walang magawa at naisipan ko na lamang na magsulat sa aking munting blogerz asust.. Kakauwi ko lang galing sa Tambayan at nag-iinom nanaman me…hay life almost araw-araw na ito karir ko na ata ang mag iinom at tumambay sa kanto hmmpp.. this is my life now. Walang kasing saya at walang kasing kwenta. Hindi pa sana ako uuwi mula sa aking kinatatambayan kung hindi ko nakita sina Mother Lily at Father Chapter (s’ya pala ang aking butihing tita at tito..) papaalis na sila eh teka san sila pupunta?? Sabay tanong sa aking sarili?? Ah bigla kong naalala na ngayon pala ang PASKO ng PAGKABUHAY ni Friendship Jesus. BUHAY na ulit sya yehey…yehey… asust.. akalain mo un naabutan na me ng pagkabuhay nya eh ako nsa kanto parin iyon lumalaklak ng alakerz BADtsitahhhhh talaga me.

Nakakaumay na ang takbo ng aking mundo halos araw-araw eh ganito nalan ang aking mga ginagawa.

 Kanina pagkagising ko agad na sumalubong sa akin ang sigaw ni INDAYERZ (s’ya naman an gaming butihing tagapagmahala sa bahay..)

 Indayerz: Maccccccccccc……. Tumawag si Nanay mu hinahanap ko…???(Mac ang aking palayaw dito sa bahay.)

Me: eh anu sabi nya?? Anu sabi mo…… chak…chak..

Indayerz: Sabi ko tulog ka….

Me: Malamang kaya…. Anu bililin ni MUDRAKZ??

Indayerz: magtxt daw sya sau…

Me: hmmpp.. okie tingnan ko sa mobile ko asust….sabay kuha ng mohtah sa mata (alas sais na ng hapon iyon akalain mu ako pagising pa lan…YAMAN!!)

 

Sabay tinging sa aking Tselepono hmppp…

 

1 missed call

3 messages received

 hmmp.. (NO NUMBER) ah si Mudrakz nga ang nagmiskol bakit kaya?? Sabay tingin sa aking inbox sabay binasa ko ang mensahe ni Mudrakz….

 

“Nak 2 adres starbucks mdland plza htel CDK MAN PWER SRVS ADRIATICO ST. Malate mla bside robinson ermita”

 

asust… c Mudrakz pinapaapply na ulit ako hehehhe…ganyan ako kamahal ng Mudrakz ko akala ko pa naman allowance na hehehe badtsitahhhh talaga me.. at hindi pa natapos dun iyon maya-maya lang tinawag na rin ako sa tselepono ko….

 

Ring…ring…ring…

 

(NO NUMBER) pa rin anu cya nga to…

 

Me: hello …. Nay…. Musta na??

Mudrakz: ok lan. Anu tanaggap mo txt ko sau?

Me: UU. Pupuntahan ko sa lunes ng umaga….. chikchakchikchakchuchu..

Mudrakz: Puntahan mo na para makapagtrabaho ka na ulit dito wag ka ng pasaway…

Me: UU nga asust… nay anu na balita sa sinasabi ko..

Mudrakz: anung cnasabi mo?? (patay malisya naman c Mudrakz..)

Me: hay naku wla…. Tsk tsk…

Mudrakz: cge na puntahan mo na ok….(sabay litanya nanaman ng kanyang sermon sa akin)

Me: ok ok okayyyyyyyy.opo..

Mudrakz: cge tumunog na wala na akong load…….(may nasingit pa ring litanya)

Me: cge po ingat kayo dyan ni tatay…nay ung hinihinge ko ahhh…(smiles…)

Mudrakz: Ingat kayo dyannn..

Me: Bye……

……….toooooootttttttt..wala na…

 

Akalain mo yon hindi pa nakuntento sa txt tinawag pa talaga… hay c Mudrakz talaga…

 

Halos lahat ng kasambahay ko ay nsa simbahan at ako nag-iisa dito sa bahay. Nanuod ng TV Alay ni Da King ang palabas …. Maganda rin… Tapos iyong akyat ulit sa aking kwarto buksan ang kompyuter para mag-ONLINE hehehe ganito na talaga ang aking buhay….tsek ng mga bagong entry sa wordpress, multiply, youtube at syempre sa friendster…. hehehe

 

Pasensya na wala me maisip na topic por 2 day para sa aking blogerz kaya kwento ko nalang ang nangyari sa aking life kanina…asust….Hay naku hindi pa rin ako dalawin ng antok anung oras na hmmppp alazzz 9 na hekhekehek adik adik na ata ako………

Cge mga friendship maya ulit…

 

HAPPY EASTER pala sa inyo….

 

Hanggang sa muli,

antok ka na ba???

Antok ka na ba??? Ito ang aking naitanong sa aking isip habang kami papauwi na galling sa trip ng aming magkakatropa. Nag TSUwiming kami sa ANTIPOLO kagabe ng HWEBES Santo. Hindi naman ito an gaming orihinal na PLANO dapat ang destinasyon naming ay sa PAMY sa MT.Romelo pero hindi natuloy dahil sa walang gustong magbuhay ng GASUL ang ending eh kagabihan nagyayaan na lang na magTSUwiming sa Antipolo at dun nga sa VILLA REGINA asust.. natuloy din akalain kung san pa hindi na plano eh dun pa kami napadpad. Masaya na naman KOMPLETO ang mga TROPANG ASUST…

 

Last Minute Preparation syempre dyan tayo mga PINOY magaling syempre ang inyong lingkod natoka sa pagluluto. ADOBONG Manok ang aking tinira bwhahaakk.. presto asust.. tapos kang bata ka..

 

Kasabay pala naming ang mga nag ALAY LAKAD patungo sa ANTIPOLO. Ang SAYA-SAYA nilang pagmasdan sa kalye dun ko nakita ang mga iba’t-ibang klase ng KABATAAN. Meron dun makikita mo ung mga tipong talagang TRADISYON na sa kanila ang Pag-ALAY-LAKAD, andun din ang mga TROPANG TRIP lang nila maexperience ang alay-lakad. Ibat-ibang mukha nakakatuwa karamihan ay mga magkakabarkada.

 

Doon ko rin nasaksihan ang TRAPIKO ng mga tao ASSShhteeeg.. nd lang pala mga sasakyan ang pwede itrapik. Nasabi ko tuloy sa aking katabi “Cguro kung nyang mga kabataan na iyan ang pumunta sa EDSA para patalsikin si GLORIA tapos na sya’”

Pasensya na po kasi nd ko naranasang magALAY-LAKAD nd me perating pinapayagan ni MUDRAKZ ewan ko kung bakit…L

 

Mabalik tayo sa aming MUNTING TRIP na magTSUWIMING. Masaya kaming nakarating sa aming destinasyon at sinimulan na an gaming pakay syempre anu pa nga ba ang magtsuwiming at LUMAKLAK ng alak……

 

Tama ba yan HWEBES SANTO nsa kasiyahan??? Pasensya na po tao lan…asust..

Pero syempre nagdasal naman ako….

 

Sayang lang at nakalimutan kong magdala ng CAMERA hmmmpp… nd ko tuloy naCapture ang mga MOMENTS asust.. next time nalan…

 

Ayon at umuwi akong bangenge sa katatawa sumakit ang tiyan ko…. (sabog na naman …)

 

Saya talaga ng MOMENTS pagkasama ang TROPA asust.. Cge hanggang ditto nalang.

Photo credits sa flickr.com.

 

Hanggang sa muli…